الگوی رفتاری جمهوری اسلامی ایران در مدیریت بحران سوریه

جدی ترین تهدیدی که در یک بحران  بین الملل از سوی هر یک از بازیگران  درگیر در بحران ادراک می‌شود، تهدید ارزش‌های اساسی  آنهاست. این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی، به دنبال فهم الگوی رفتاری ایران در مدیریت بحران سوریه است. بنابراین پرسش اصلی پژوهش این است که چرا ایران حداکثر خشونت را برای مدیریت بحران سوریه بکار برده است؟ پاسخ احتمالی که مطرح می‌شود این است که ایران برمبنای برداشت تهدید ارزش‌های اساسی خود در بحران سوریه، بیشترین میزان خشونت را برای مدیریت بحران به کار برده است. در این پژوهش با کاربست الگوی مکتب استنفورد در مدیریت بحران، به این نتیجه می ‌رسیم که احساس تهدید ارزش‌های اساسی ایران در بحران سوریه که شامل تهدید تمامیت ارضی ایران، تهدید عمق استراتژیک آن، تهدید فروپاشی محور مقاومت و در نهایت برهم خوردن توازن ایدئولوژیکی منطقه ‌ای، پاسخ خشونت ‌آمیز ایرن  را  ایجاب کرده  است. شیوه گردآوری داده‌ها و اطلاعات در این نوشتار بر مبنای روش کتابخانه ‌ای است که مشتمل بر استفاده از کتب و مقالات داخلی و خارجی، نشریات و مطبوعات و سایت‌های اینترنتی معتبر است.